Paco Rocha (Santiago de Compostela, 1978)
Retratos na roda
Santiago de Compostela 10 y 11 de septiembre de 2015.
Llevaba varios días viendo cómo la avenida en la que tenemos el estudio permanecía cortada por ganaderos protestando por las injusticias a las que se enfrentan con la industria láctea, me recordaban mis golpes de impotencia en la mesa cada vez que pienso en el hecho de que soy autónomo. Su protesta consistía en paralizar el tráfico y regalar leche así que rápidamente la adapté y ofrecí mi versión de protesta:
Yo no tengo tractor pero puedo montar el estudio en medio de la avenida,
Yo no puedo regalar leche pero puedo regalaros estas fotografías….
Gracias a tod@s los ganader@s y sus familias por esta grandiosa lección de defensa común.
Y así salí del estudio al terminar la jornada con uno de los focos y un taburete y lo instalé delante de una gigantesca rueda de tractor que me serviría a modo de fondo, comencé a explicarles a los que se acercaban que tenía la imperiosa necesidad de ayudar, de colaborar en algo, de hacer algo… y que esta era mi aportación, con todo aquel que se acercaba, ganadero, mecánico de tractores, familiar, hijo, padre, camarera, y cualquiera que tuviera algo de común con esta protesta que al final es una protesta de todos, porque todos estamos “na roda”.
Retratos na Roda (Galego)
Santiago de Compostela 10 e 11 de setembro de 2015.
Levaba varios días ollando como a avenida na que temos o estudio permanecía pechada polos gandeiros protestando polas inxustizas as que se enfrontan coa industria láctea, recordábanme os meus golpes de impotencia enriba da mesa cada vez que penso no feito de que son un autónomo. A súa protesta consistía en paraliza-lo tráfico e agasallar con leite aos viandantes así que rápidamente adapteina e ofrecín a minha versión de protesta:
Eu non teño tractor, pero podo plantar un estudio no medio da avenida.
Eu no podo regalar leite, pero podo regalarvos estas fotos.
Grazas a todol@s gandeir@s e as súas familias por esta grandiosa lección de defensa común.
E así saín do estudio ao termina-la xornada cun dos focos do estudio e un taburete, instaleino diante dunha xigantesca roda de tractor que me ia servir a modo de fondo, comencei a explicarlles aos que se achegaban que tiña a imperiosa necesidade de axudar, de colaborar en algo, de facer algo… e que esta era a minha aportación, con todo aquel que se achegaba, gandeiro, mecánico de tractores, familiar, fillo, pai, camareira, e calquera que tivese algo de común nesta protesta que ao fin é unha protesta de todos, porque todos estamos “na roda”.
Todas las imágenes © Paco Rocha
increíble!!! moitas grazas pola tua axuda Paco!!
ResponderEliminar